In de klas van juf Christine
 
(Advertentie)
(Advertentie)

We komen als vluchteling aan in Ethiopië.

Er zijn mensen die ons willen helpen. Zij hebben al tenten klaargezet.
(Advertentie)

Kijk, wat komt dat vliegtuig hier nu doen ?

Zij brengen allemaal grote zakken. Er zit meel in.

Wij kunnen nog niet binnen in onze tent. Wij worden eerst gecontroleerd door een verpleegster. Ze onderzoekt of wij uit ons land geen ziekten binnenbrengen. Iedereen wordt ingeënt.
(Advertentie)

Op onze lange tocht kregen we onvoldoende voedsel.

Daardoor zijn we vermagerd. Lieve wil hieraan iets doen. Ze meet en weegt ons.

De meesten van ons zijn gezond en mogen het kamp binnen. Iemand is ziek en moet naar de ziekenboeg. Daar wacht een ploeg inlandse verpleegsters de zieken op.
(Advertentie)
Lieve brengt ons naar onze tent. Zij gaat nu naar de materiaaltent. Even later komt zij terug. Wij krijgen van haar een jerrycan, een deken, een plastic zeil, potten en pannen, zaden en tuinmateriaal. Dit materiaal kan ons helpen om hier te leven. Wij zijn haar dankbaar.
Het is hier erg heet. We hebben dorst. Hier mag je niet zomaar van het water drinken. Het water wordt eerst gezuiverd en ontsmet. Het wordt in kruiken tot bij ons gebracht. Iedereen krijgt zijn portie.
(Advertentie)
(Advertentie)
Andere vluchtelingen staan in rijen aan te schuiven om eten te halen. Iedereen krijgt een portie voedsel mee.
Eén van de leiders van het kamp heeft ons iets belangrijks te vertellen: zieke kinderen mogen nu naar de dokter gaan.
Lieve woont buiten het kamp in een huis, samen met Veerle die in een ander kamp verpleegster is. Ze vertellen aan elkaar wat er die dag gebeurd is. Ze maken een werkplan op voor de volgende dag. Als ze wat tijd over heeft, schrijft ze naar har vrienden en familie in België die ze voor een jaar moet missen. Maar ze maakt het elke avond ook even stil: ze leest een stukje uit de bijbel, ze denkt aan God en ze bidt. Dit helpt en draagt haar om haar grote werk in het kamp verder te doen. ook als het eens heel lastig wordt.